ამდენი მგელთა ყმუილი უომრად არ გადარჩებაო აპრუწუწუნის წამალი პრასა და ნიახურია
არა გიშავსრა, თუ არ გიჩანსრა
აქლემს უთხრეს – რა მრუდე ფეხები გაქვსო, და – სხვა რაღა მაქვს სწორიო.
ას ძმას ასი ცხვარი ბევრი ეგონაო
აქაოდა რბილიაო, აბა, ყლაპე ნინიაო!
აქლემი აბაზი ღირდა და აბაზიც არსად იყოვო
აღმართი და დაღმართიო, არც ერთია წაღმართიო
ახალციხეში ვირს მარილს აზიდვინებენ და არ ალოკინებენო
ბალანს ჭკუა ჰქონდეს, ყველგან არ ამოვაო
ბატონო, ჩხიკვი მოგიკვდაო, – მე დაბადებაც არ გამიგიაო
ბედნიერება თუ მოგჭარბდა, ცოლი შეირთე
ბედნიერ კაცს ცოლი მოუკვდება, უბედურს – ხარიო
ბევრის მცოდნე ბევრჯერ შეცდებაო
ბერი კაცი რომ ჭიანურს ისწავლის საიქიოს გამოადგებაო
ბერმა და მონაზონმა ჯოჯოხეთი აავსოო
ბადრიჯანს რომ ფრთები ჰქონდეს, მერცხალი იქნებნოდაო
ბოზ დედამთილს რძალი არ გაუბოზდებაო
ბწკენა-ბწკენით პატარძალი დაორსულდაო
ბრძანება ქონებაზე ჰკიდიაო.
ბუზანკალი ბედაურის და ჩოჩორის კუდ ქვეშ ერთნაირად არისო
გამოუცდელ ანგელოზს გამოცდილი ეშმაკი სჯობიაო
განაყოფი რომ კარგი იყვეს, ღმერთსაც ეყოლებოდაო
გაჭირვებამ დედოფალთან დამაწვინაო
გდიე, ვერ დაგეწიე, დავჯექ და მოგიცადეო
გოგოს ქუდი ესროლე, თუ წაიქცევა ხომ კარგი, თუ არა და შენ წააქციეო
დათვს თავისი ქონით ტრაკს უხრაკავდნენ და თან ემდუროდნენო
დაკვრა სჯობს დაღირებასაო
დედაბერმა შუა ზამთარში მარწყვი მოისურვაო
დედივ რა შვილი გიკვდები და – იმდენიც არ
...
კითხვის გაგრძელება »
