მთავარი » 2010 ოქტომბერი 23 » ლექსი
18:09 ლექსი | |
დღეები გადის, მაგრამ უშენოდ არც ერთი წამი არ მიცხოვრია ჩემთან, აქ ახლოს ცხოვრობ ფიქრებში, არსად შენ სხვაგან არ გიცხოვრია. მონატრებისგან შენი სიშორე სულ ახლომახლოდ მომჩვენებია, როცა შეგხედავ, ახალ სიცოცხლეს სულ ახლად ვიწყებ ასე მგონია. შენ ერთი ნაზი ყვავილი გქვია, გულში გაზრდილი ნორჩი ენძელა. მე სიყვარულის ტრფობისგან იცი? ზეზედ რამდენჯერ ჩამძინებია. მინდოდა მეთქვა რომ სხვა ამნაირს მე სხვაგან არსად არ შევხვედრივარ გულს ლოდი აწევს და ამის გამო ასე მგონია არ მისუნთქია, დამძიმებული სიყვარულისგან ჭირს ამოსუნთქვა, ისე ძნელია, მაგრამ მე შენი არსება მატკბობს ამოსუნთქვაზეც უფრო მეტია. | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |