მთავარი » 2010 » ნოემბერი » 1 » ლექსები
19:35
ლექსები


ღამურა

სიჩუმეში გზააბნეულ ღამურებს,

ღამის ჰანგებს ნეტავ ვინ ვერ გაუგებს.

შორი ხმები მათ ჟრიამულს გაუწყვეტს

და სიხარულს სინანულად აუგებს.

ნეტავ იმათ ვინც მათ ფიქრებს გაუგებს

და სიამეს წუთი-წუთზე გაჩუქებთ.

შავ ღრუბლებში იკარგება ლანდებიც,

შავი ნისლით შეღებილი დარდებიც.

მიკვირს რატომ ვერ უგებენ სიხარულს,

რატომ არის მათი დარდი ეული,

ღამურასაც შეუძლია ოცნება

დარდი, ფიქრი, ხანდახან გაოგნებაც.



* * *
ღამის საათია ხმაურიანი

წვიმიანი და დაუდეგარი

ქუხილს დაუპყრია ზეცაში

ლამაზი მთვარის შუქი წყვდიადში

ვარსკვლავიც არ ჩანს

თითქოს გაცივდა,

როცა წვიმის წვეთს თავი აშვირა,

რატომღაც ჩუმი წყვდიადი ჩადგა.

გამის წყვდიადში აბა რას ელი,

მზის შუქი გინდა თუ მზის ალერსი?

ეს ყველაფერი დილას  ხომ ახლავს !

რად ნატვრი მაგას, როცა ვერ ნახავ.

ანუ ოცნება მართალი ვარგა,

როცა ინატრი და სწრაფვე ნახავ.

არა ისეთი როგორიც გინდა,

გინდა რომ ღამე შეცვალოს დილამ.

არა , ყმაწვილო, ნუ ნატვრი მაგას,

იგი ინატრე მარად და მარად

რაც უნდა ღირდეს ნატვრად და ნატვრად.

კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 639 | დაამატა: KoKiTa | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს
[ რეგისტრაცია | შესვლა ]